Yüzölçümü 964 kilometrekare, toplam nüfusu 11 bin 470, (2007 sayımı), Malatya’ya uzaklığı 120 kilometredir. Eski adı Daskuza olan ilçenin M.Ö. 1200 yıllarında kurulduğu tahmin edilmektedir. Asur, İran, Danişmentli, Anadolu Selçuklu, Moğol ve Karakoyunları Beyliği egemenliğinde kalmış, 1515 Çaldıran Savaşının ardından Osmanlı toprağı olmuştur.

1518 yılında tutulan ilk Osmanlı Tesnit Tahrir defterinde Diyarbakır eyaletinin 12 sancağı bulunmaktaydı. Bu defterde Arapgir de yer almaktaydı. Kanuni Sultan Süleyman zamanında Sivas valiliğine bağlı bir sancak merkezi olan ilçe, 1834'de Diyarbakır ve 1847’de Mamuret-ül Aziz (Elazığ) sancaklarına bağlandı. 1927-1928 tarihli Türkiye'de devlet salnamesinde ise Arapgir Malatya'ya bağlı bir kaza olmuştur.

İlçe, engebeli ve dağlık bir bölgeye sahiptir. İlçenin kuzeyinde Kemaliye (Erzincan) ile Divriği (Sivas), güneyinde Ağın ve Keban (Elazığ) ve batısında Arguvan ilçesi bulunmaktadır. İlçe merkezinde rakım 1250 metredir. Rakımı 1250 metre olan ilçenin Taçdelen olmak üzere 1 beldesi, merkez olmak üzere 1 belediyesiyle 42 köyü ve 49 mezrası vardır.

14. yüzyıl yapısı olduğu sanılan Ulu Camii, Akkoyunlular dönemi eseri Yeni Cami, 1694’de yapılmış Cafer Paşa Camii, yine 17.yüzyıl eserleri Mirliva Ahmet Paşa Camii, 1823 yapımı Gümrükçü Osman Paşa Camii ve 1893 Çobanlı Camii ile Molla Eyüp Camii, Osman Paşa Camii ve Çarşı Hamamı ile Miran Çayı kıyısındaki Harap Pazar harabeleri tarihi eser ve kalıntılardır.

Berenge Deresi boyunca uzanan vadi ile Kaynarca gezilecek yerler arasındadır.

Bağlı belde ve köyler şunlardır:

Aktaş, Boğazlı, Budak, Çaybaşı, Çiğnir, Çimen, Düzce, Eynir, Gözeli, Günyüzü, Kayakesen, Koru, Onar, Ormansırtı, Selamlı, Suceyin, Sugeçti, Sağıluşağı, Tarhan, Taşdibek, Yaylacık, Yeşilyayla (Kızılca), Yukarıyabanlı, Taşdelen, Alıçlı, Bacalı, Bostancık, Çakırsu, Deregezen, Karaca (Eskiarapgir), Eşikli, Gebeli, Kaynak, Kazanç, Kılıçlı, Konducak, Pirali, Sinikli, Sipahiuşağı, Ulaçlı ve Yazılı.